Gæsterne (2022)

Çok film seyreden bir insanım, fakat bu film rahatsız edici, sarsıcı, kızgınlık ve çaresizlik hissi yaratan zor bir film… Klasik moral öğeleri ile bitmiyor.

2 çocuklu ebeveynler olarak eşimle çok zor izledik. Empati yapmaktan kendimizi alıkoyamayınca yıprandık, yorulduk. Hemen s*lakça bi şey izlememiz lazım üzerine..

Yani çok da rahatsız edici sahneler yoktu bence. Beni etkilemedi, tamamen zaman kaybı.

Kaan'ın da dediği gibi hem sinir bozucu hem de etkisinden çıkamadığım bir film oldu benim de.. Ailenin tepkisizliği o kadar gerdi ki beni gerçekten sinir etti. Böyle bir film olacağını beklemiyordum.

Senaryosunu geçtiğimiz günlerde izlediğim ''As Bestas'' filmine benzettiğim fakat ona kıyasla daha çok beğendiğim bir yapım. Bu tarz psikolojik gerilim filmlerinde, hikayenin merkezine oturtulmuş olan sosyopatların amacının ve onları neyin motive ettiğinin cevaplarını alamayışımız bazen beni rahatsız ediyor.

Rüya gibi manzaralara sahip Toskana'da başlayan film, insanın kanını dondurur nitelikteki fazlasıyla rahatsız edici finaliyle Hollanda'da sona eriyor. Dürüst olmak gerekirse filmin ilk bir saati biraz ağır ve yavan ilerliyor lakin finale doğru gerçekten de insanın sabrını, vicdanını ve benliğini allak bullak etmeyi başarıyor. Spoiler olmaması adına detay veremiyorum fakat o malum sahnede gerçekten kanım dondu. Filmi izledikten sonra, hayatınızdaki insanları ve yaşam tarzınızı sorgulama ihtiyacı hissedebilirsiniz. Elbette bir başyapıt değil lakin izlemeye değer bir film olduğu kanaatindeyim. Psikolojik olarak ziyadesiyle rahatsız edici unsurlar barındırdığı için izlemeden önce bir kez daha düşünmelisiniz.

Açıkçası beni etkilemedi. Filmin ilk 1 saati sizi etkilemek için zaman geçiriyor. Son yarım saatte olay örgüsü çözülüyor. Fakat öyle aman tanrım dedirtecek bir şey de olmuyor. Peki izlemesem daha mı iyiydi? Kesinlikle evet!