sena ş.

Distopik desen değil, bilim kurgu desen değil, dram desen değil, yaşamın içinden kesitler desen değil, psikolojik desen değil. Hepsini gayet gerekli bir şekilde harmanlamışlar ve ortaya harika bir iş çıkmış. Sonunda ailecek pıt pıt ağladığımız bir filmdi. Konusu, olay örgüsü, karakter hepsi güzeldi. Kesinlikle tavsiye ederim.

Felsefi filmleri sevmeme sebep olan filmim, canım filmim. Kader, cevher, özgür irade, zaman ve Tanrı... Bu konularının yazılması bile bir noktada kafa karıştırırken, yönetmen muhteşem bir çıkarmış. Bunları yazarken kafamın içindeki sesler çığlık atıyor resmen film hakkında söylediklerin yeterli değil diye. Sadece izlenmesi değil, incelemelerinin de okunması gereken bir film.

Nasıl bu filme hiç yorum yazılmamış aklım almıyor. Hayatımın dönüm noktalarımdan biridir bu film. Silkelenip insan kendine geliyor, insan olduğunu hissediyor. Bütün çizgileri aşıp saf haliyle. Ah mandalinalar ah... İçimi ısıtıp bir yandan da yakan bir filmdi. Her sene bir kez olsun yeniden izlenmesi gereken filmler listemin baş tacı olma yolunda kendisi. Bir sürü şey demek istiyorum ama büyüsü çok farklı. En azından benim için. Savaş filmleri, ruh sağlığımı etkilediği için kaçınsam da bir arkadaşın tavsiyesi üzerine iyi ki izlemişim.

İlk izlediğimde ortaokuldaydım, dün gibi hatırlıyorum. Filmin içeriğini asla unutmaz, ama adı o zamanlar sadece Fransızca geçiyor diye hatırlayamazdım. Ve çok sevdiğim bir arkadaşlık bu film sayesinde başlamıştır, "hani betonlu film" diye içeriğini anlattığımda adını şak diye söyleyip bana heyecanla eşlik eden arkadaşım sağ olsun. Anılarııım, diyorum filmi izlerken. Çok çok güzeldi, çok hoştu. Aynı şekilde Marion'un Edith Piath'ın hayatını anlatan La Môme filmindeki o efsanevi oyunculuğunu da unutmamak lazım burada.

Şu kadının bu filmdeki duruşu, Bella'nın Twilight'daki duruşu kadar sinir bozucuydu benim için. Ama konu olarak güzel işlenmiş. Kurgusu fanfiction çakması gibi olsa da, biraz daha eklemeler yapılabilirdi. Yine de güzeldi.

Kaç kez izlediğimi bilmiyorum bile... Arkadaş ortamlarında asla filme karar veremediklerinde hep bu filmi öneriyorum, romantik filmler arasında ilk aklıma gelen bu oluyor çünkü. Konusu gerçekten çok hoş... Oyunculuklar, senaryo, çekimler, hepsi tadında.

Ne yalan söyleyeyim sonuna kadar, ''Aha şimdi beni şaşırtacak'' dedim ama gram öyle bir şey hissedemedim. Uzun süre beklediğim bir filmdi, çok heyecanla. Kristen Stewart'a ön yargım yoktu, olmaması da iyi oldu. Filmi gerçekten de iyi kaldırmış karakteri. Ancak konunun işleniş tarzı çok yavandı, fena yavandı. Hani, bilim kurgusun sen kendine gel diyesim geldi sürekli. Mariana Çukuruyla ilgili daha geniş bir hayal gücüne sahipmişim onu fark ettim. Yaratıkların çeşitli olmaması mı, bilemiyorum, eksik geldi bana. Ve film şak diye bitti. "Ee hani bu muydu tüm film" idi modum. Süresi de azdı. Hayal kırıklığıydı benim için. Ama en önce şişman ve gözlüklü kişinin ölmemesi ilginçti :D