Mahmut K.

Bayıldım filme. İki usta aktör oyunculuk dersi vermiş. Müthiş sempatikler, boş boş konuşsalar yine izlersin.

Ben de bu seriyi beğenenlerdenim. Seven kadar sevmeyeni de çok. Serinin en iyisi de ilk bölümü zaten. Kendi adıma başından sonuna kadar ilgimi üzerinde tutmayı başardı. Şans verilmesi gereken filmlerden biri.

Çok hareketli, bol savaşlı, eğlenceli bir film. Chris Hemsworth bilinç altıma o kadar yerleşmiş ki her an Thor karşıma çıkacakmış gibi seyrettim filmi. Çok karizmatik bir oyuncu. Rolüne de çok yakışmış.

Çok fazla savaş sahnesi olmamasına rağmen, olan sahneler de tatmin edici. Çok çok iyi bir film değil ama kendini izlettiriyor.

Başından sonuna kadar gerilimi hiç eksik olmadı. Aksiyon sahneleri heyecanlandırdı. Russel Crowe'un oyunculuğuna diyecek laf yok. Elizabeth Banks'in filmde çok fazla bir ağırlığı olmamasına rağmen bu kadını bir başka seviyorum. Film biraz daha kısa olsa tadından yenmezdi. Puanını kesinlikle hakediyor.

Verdiği mesaj çok iyi. Oyunculuklar ve kurgu da başarılı.

Orta şekerli aksiyon sahneleri ile güzel bir film olmuş. Adamlar hapishane maskesi altında krallar gibi yaşayıp, herkesi kontrol altında tutuyor, istedikleri gibi davranıyor. Bu kısım biraz aşırı gibi ama genel hatları ile güzel bir film.

İlk 20 dakika sabrederseniz sonuna kadar gözünüzü kırpmadan seyredebilirsiniz. Filmin başında arkadaşı intihar ettiğinde, böyle bir yaşama ve paraya sahip biri neden intihar eder diye düşünmüştüm, film ilerledikçe cevabımı aldım. Dünyada ne kadar çok hasta ruhlu insanlar varmış, yiyecek başka bişi bulamadınız mı ya hu!

Film güzeldi ama sonlara doğru iyice kafam karıştı. Kim kimdi çorba gibi oldu. Hele filmin sonu iyice arap saçına döndü. Bir de koskocaman dünyada bu olayı yaşayan sadece bu evdekiler miydi? Diğer insanlar neden etkilenmedi? Aklımda deli sorular...

Savaşa farklı bir pencereden bakan, psikoloji çatışması ağırlıklı bir film. Bir açıdan bana Tangerines filmini hatırlattı. Birbirine düşman olan insanlar bir arada yaşamak zorunda kalırlarsa neler olur? İngiliz askerlerinin kibirli hallerini, Alman askerlerinin disiplinli hallerini çok güzel yansıtmışlar. Gerçek bir hikayeye dayanması da ayrı hüzünlendirdi. Sonunda puanını hak eden güzel bir film çıkmış ortaya. Ben çok beğendim.

Çok ilginç bir konu olduğu için seyretmek istedim. Film yavaş ilerliyor ancak konuyu anladıktan sonra ne olacak merakı ile seyretmeye devam ettim. İkinci yarıdan itibaren de daha da ilgimi cezbetti. Pek fazla komedi barındırmıyor, Will Ferrel olunca komedi beklemiştim. Daha çok drama ağırlıklı ama çok sevimli bir film.

Bu tarz filmler İspanyol ve Kore sinemasına çok yakışıyor. Sessiz bir ortamda dikkatinizi dağıtmadan seyrederseniz filmin içine düşersiniz. Oyuncular rol yapmıyor da yaşıyor resmen. Kore sinemasını bu yüzden çok seviyorum.

Psikolojik gerilim filmleri içinde kendine yer edinen bir film. Bu tür filmler ağır ağır ilerler, kurguyu yavaş oluştururlar. Tempo ağır ilerler. Başlarda sıkılabilirsiniz ama izlemeyi bırakmayın. Filmin ortasından sonra tempo artmaya başlıyor, merak edilen sorular cevap bulmaya başlıyor.

Zamanın güzel bilim kurgu filmlerinden biriydi benim için. Şimdi efektler çok daha gelişmiş, teknolji ilerlemiş durumda, şimdi ile karşılaştırılmaması gerekir. Yine de yaşattığı heyecan, merak ve gerilim dozu tatmin edici seviyedeki oyuncular da döneminin zirvesindeki oyuncular. Nostalji istediğim zaman her seyredişimde keyif alıyorum.

Senaryosu ilginç geldi bana. Benim açımdan güzeldi, sıkılmadan seyrettim.

Kahkaha tufanı yaratmıyor ama çok eğlendiriyor. Ben de hemen arkasından ikinci filmi izledim. İkisi de eğlenceli. Özellikle ikinci filmde, iki karakter insanı deli edecek kadar s*laklıklar yapıyor ki ben olsam herhalde ardıma bakmadan kaçardım ikisinden de :)