kaanintavsiyesi.com

Filmdeki en mühim sahne sonlarına doğru gelen "Bunu bize neden yapıyorsunuz?" sorusuyla başlıyor. Patrick bu soruya; "Çünkü izin verdiniz." diye cevap veriyor. Bu sahne beni tokat gibi çarptı diyebilirim. Taviz her zaman tavizi doğurur, unutmayın.

Filmin sonundaki eksikliği muhtemelen siz de fark ettiniz... Böylesine merakla 'ne olacak?' diye izleten bir hikayeyi böyle alelacele bitirmek kimin fikriydi allah aşkına? Baba ne zaman mesajı gördü? Ne zaman polise haber verdi? Polis olay yerine nasıl geldi? Kız nasıl aşağıya indirildi? Bunca detayın atlanmış olması beni inanılmaz derecede şaşırttı doğrusu. Film zaten iyi gidiyorken neden böyle aceleci bir sona başvuruldu? Anlamak güç. Bunun harici, yukarıda da bahsettiğim gibi, iyi bir gerilim filmiydi bu.

Filmde 3 farklı yazarın hayatına konuk oluyoruz. Fakat aslında sadece 1 yazarın yazdığı 1 kitaba odaklanıyoruz. Sadece film bize bunu 3 ayrı aşamada gösteriyor. Filmin başında hikayeyi dinlemeye başlıyoruz, sonunda ise kitabın bitişine şahit oluyoruz. Yani Bradley Cooper'ın da olduğu bölümler, bir kitaptaki hikayeden ibaret.

Aslında film, ölüm sonrasında yaşananları konu alıyor. Kadın bindiği araçta öldürülüyor ve sonrasında beyaz bir ışık görüyor. Bu, dünyamızdan ayrılışı simgeliyor. Hemen sonrasında gözlerini açtığı 'dar' ve tuzaklar ile dolu olan yer ise tüm kutsal kitaplarda bahsedilen 'araf'.. Kadın burada birçok engel ile karşılaşıyor. Çok acı çekiyor. Fakat tıpkı yine çoğu dini inanışta bahsedildiği gibi, kanı akıyor fakat tekrar tedavi edilip hemen sonrasında yine canı yanıyor. Bu, işlediği günahların cezasını çekmesini betimliyor. Kadın araf'ta pişmanlık duyduğu şeyler ile de yüzleşiyor. Ve sonrasında araf bitiyor. Genç kadının kızından da duyduğumuz 'Yaşa' kelimesinden artık burasının sonsuz bir yaşam olduğunu yani cennet'i betimlediğini anlıyoruz.

"Tavsiyeni Gönder" köşemizden bu filmi ileten Aşkın Küçükşehir, Cansu Arslan, Gökhan Onar, Büşra Karaca, Ebrar Cin ve Kenan Buğdaycı'ya da çok teşekkürler!

Bunu okuyorsanız siz de fark etmişsinizdir ki filmdeki yaşlandırma tekniği gerçekten göze batacak kadar kötüydü. Bir de adamımızın içinde bulunduğu evreler çok hızlı yaşandı bitti saygısızca... Yani bu adam ne zaman bu kadar bilgiyi öğrendi? Ne zaman aradan yıllar geçti de ev kurdu? İş buralara nasıl geldi? Bu konulara çok değinilmediğini ve bunun da izleyende biraz eksiklik hissettirdiğini düşünüyorum. Tabi bunlara rağmen film genel olarak iyi.

● "Filmi nereden izleyebilirim?" konulu mesajlar geldiği için bu yorumu buraya bırakıyorum; Eğer üye girişi yaparsanız, hemen sağ tarafta "Filmi İzle" butonu aktif olacaktır, oradan izleyebilirsiniz. İzledikten sonra buraya gelip olumlu veya olumsuz yorumunuzu bırakmayı unutmayın, sevgiler!

İlk gönderen olduğu için yukarıya Seher'in profilini ekledim. Bu filmi Seher'den ayrı bana tavsiye olarak gönderen Elif Çağlar, Mustafa Kocael, Servet Ustaoğlu, Murat Imalı ve Ebru Çelik'e de teşekkürler ediyorum. Şahanesiniz çocuklar! :)

- Öncelikle filmdeki kurgu ve senaryo ne yazık ki azılı bir seri katili göstermiyor. Bunun yerine Ted Bundy'nin nasıl aşık olduğunu, nasıl gönül eğlendirdiğini ve zekice numaralar ile hapishanelerden ve polisten nasıl kaçtığını izledik. Fakat bu adam bir seri katil. Yani konuyu bilmeyen biri izlese, sonuna kadar adam için "Acaba suçsuz mu harbiden?" diye düşünür. Daha acımasız gösterilebilirdi. Çünkü 12 yaşındaki bir çocuğu da taciz etmiş yahu, bu katilin polisten kaçmak için bandana takıp kızlara laf atmasını izlememize gerek var mıydı? Bilemiyorum altan... - Kafası kesilen bir kurban var. Siz o kadının ailesinden biri olsaydınız ve bu filmi izleseydiniz, ne düşünürdünüz? Şahsen bu beni çok üzerdi. Kızınızı öldüren adamın filmini yapıyorlar ve bu filmde adamdan nefret etmek yerine adama sempati beslemeye başlıyorsun. Aşık oluyor, sevdiği kadın için sürekli koşturuyor, başka kızlara kaş göz yapıyor, aklını kullanarak zekice hamleler yapıyor... Bu nasıl seri katili anlatmak diye sorarlar adama... - Başrollerdeki Zac Efron ve Lily Collins de şahane oyunculuk çıkartmış. Yiğidi öldürüp haklarının dibini ekmekle sıyırmayalım şimdi. - Camın buğusuna "Demir Testere" yazdığı an benim için bu filmin zirvesiydi. Yani aslında konuyu ve sonucu biliyor olmama rağmen o sahne beni yakalamayı başardı. Buraya okuduğunuza göre filmi izlediniz. E o zaman hadi siz de yorumunuzu bırakın! SPOİLER içeriyorsa belirtin, üzerini kapatırız. Teşekkürler!

Yukarıya yazamadım ama bu filmi "Tavsiyeni Gönder" köşemizden bana izlemem için gönderen Mustafa Kocael, Julius Caesar ve Sinem Coşkun'a çok teşekkürler ediyorum. Adil olması için ilk gönderen kişinin profilini yukarıya ekliyorum, o yüzden içinizde "Neden ben değil?" kırgınlığı olmasın, üzülürüm. İyi ki varsınız :)

Öncelikle filmin adı çevrildiğinde "Charlie'nin Çikolata Fabrikası" oluyor ve bu da spoiler içeriyor. Bu yüzden filmin adına "Charlie ve Çikolata Fabrikası" demeyi tercih ettim. Bunun yanında filmde beni rahatsız eden birkaç şey vardı. Tamam çocuk filmi, hafta sonu filmi ama ineğin kırbaçlanması, çocukların kazalar ile ortadan kaldırılması, elenmesi pek de hoş değildi. Fakat "masalsı" olduğu için hepsini de son sahnelerde gördük, yani herhangi bir ölüm söz konusu değilmiş. Bunlar haricinde gayet de izlenilesi bir filmdi. Siz de yorumunuzu aşağıya bırakmayı unutmayın!

* İzlemediyseniz Okumayın * - Film, sonunu baştan göstererek bizi iyi bir şekilde trollüyor yiğidi öldürüp hakkını vermek gerek. Hatta sonuna geldiğinizde eminim siz de "Aaa e burayı gördük filmin başında?" diye söyleneceksiniz ya da söylendiniz. - Kızın kameraları kırması, kameralardan odada olup bitenleri göremeyince birilerinin odayı kontrol etmeye geleceğini düşünmesi güzeldi. - Jason'ın, aslında teknede arkadaşını öldürmüş olması gerçeğinin verilmesi güzeldi. - Bu arada klişe şaşmadı ve yine ilk önce gözlüklü arkadaş öldü. - Mike karakteri biraz yersizdi. - Amanda'nın 2. sırada ölmesi şaşırttı. Güçlü bir rolü var gibiydi, sona doğru gider diyordum fakat erken gitti. - Son odalar biraz karambole gelmiş gibiydi. Yani ne oluyor pek anlayamadan geçip gitti. Bunları okuduysanız mutlaka siz de yorumunuzu yazın.

Film, Nazilerin savaş zamanında insanlar üzerinde yaptığı deneyleri konu alıyor. Hepimiz bu konu hakkında bir şeyler izlemiş ya da okumuşuzdur. Hatta çoğu kişi de şu an günümüzde kullandığımız birçok ilaç ve tedavi yöntemini nazilerin yaptığı bu deneylere borçlu olduğumuzu söyler. Öyle fazla ve çeşitli deneyler yapmışlar ki bunların içinde damlayan bir su damlası altında bir insan ne kadar durabilir, günlerce kapalı bir hücrede kalan bir insanda ne gibi değişimler olur, derisi soyulan bir insan kaç gün yaşayabilir gibi gibi... İşte film de bunu biraz uçuk bir şekilde gösteriyor. Askerler vurularak, hatta BÖĞRÜNE kazık sokularak bile öldürülemiyor... Kaynaklar ise gerçekten de filmdeki gibi nazilerin ölümsüz askerler yaratmaya çalıştığını doğruluyor. Bunu okuyorsanız muhtemelen filmi izlemişsinizdir, o yüzden yorumunuzu bırakmayı lütfen unutmayın.

Tavsiye metnini daha da uzatmamak için buraya yazmak istedim. Bu filmi \"Tavsiyeni Gönder\" köşesinden izlemem için bana gönderen; Erdem Arıkan, Ezgi Bozok, Mustafa Kocael, Dilara Ayyıldız, Aynur Demirci ve Betül Zar\'a çok teşekkürler ediyorum :)

- - - - Spoiler | Filmi izledikten sonra okuyun - - - - İzlediğiniz üzere film gayet sessiz ve sakindi. Fakat ne anlatıyordu? Bu 2 insan sadece çiftçilik için mi o kadar mücadeleyi verdi? Hemen sizi aydınlatayım. Filmin aslında çok derin bir anlamı var. Filmin başında İlyas Salman adaya ayak basıyor, toprağı inceliyor ve topraktan bir şeyler bulup cebine atıyor. Bu şeyler, daha önce adada yaşayan birilerinin olduğunu gösteriyor. Sonra adamımız adaya bayrağını çekiyor. Yanına da genç bir nesil alarak yavaş yavaş kendi medeniyetini kuruyor. Kıyıda, yani bir nevi farklı ülkelerde çatışmalar duyulurken bu yeni, medeni ülkede üretime ağırlık veriliyor. Fakat gerektiğinde dış ülkelere silah çekip yumruğunu masaya vurmasını da iyi biliyor. Toprak ekilip biçiliyor fakat asla o kişilerin olmuyor. "Doğa" karşısında her ne kadar önlemimizi alsak da maalesef yenik düşüyoruz. Filmin son sahnelerinde de doğa, adayı içine alıyor ve yok ediyor. Fakat sonraları ekranda başka bir adam görüyoruz. Adam teknesinden inip bir adaya ayak basıp toprağa bakıyor ki, o da ne? Bizim ufaklığın oyuncak bebeği... Tıpkı ilk sahnelerdeki İlyas Salman gibi o da adada bulduğu şeyi yanına alıyor. Yani burada üzerinde durduğumuz toprağın asla bizim olmadığına, olamayacağına, burada sadece geçici olduğumuza vurgu yapılıyor. Ha bu arada, ekip uygun bir ada bulmak için çok uğraşmış fakat bulamayınca sonunda bu yapay adayı inşa etmişler. Bu yüzden de filmin çekimleri 4 yılda tamamlanmış. E hadi benden bu kadar. Başka böyle nefis filmlerde görüşmek üzere! - - - - Spoiler - - - -

Size bir kıyak daha; (Zaten uzun olan tavsiye metnine sokmayayım dedim) filmin sonundaki enfes şarkı "Dido - Thank You" :)